تنهاترین سردار

سفره دار مدینه

طلیعه سخن:
درنیمه رمضان سال دوم یا سوم1 هجری ستاره‏ای دیگر در آسمان امامت و ولایت بدرخشید و با نور خود جهان را منوّر ساخت. پس از تولّد، حضرت فاطمه علیها‏السلام او را برای نام گذاری خدمت امیر المؤمنین علیه‏السلام آورد، آن حضرت فرمود: من در نام گذاری او بر رسول خدا پیشی نمی‏گیرم. پس او را به نزد رسول اللّه صلی‏الله‏علیه‏و‏آله آوردند، ایشان فرمودند: من در نام گذاری او برخداوند عزّوجل پیشی نمی‏گیرم. در این هنگام خداوند به جبرئیل فرمود: محمّد صلی‏الله‏علیه‏و‏آله صاحب فرزندی شده، فرود آی و به او سلام برسان و تبریک بگو و بگو که علی علیه‏السلام نسبت به تو به منزله هارون نسبت به موسی علیه‏السلام است، پس نام فرزند هارون را بر او بگذار. جبرئیل فرود آمد و پس از ابلاغ سلام و تبریک، عرض کرد: خداوند به تو امر کرده که نام فرزند هارون را بر او بگذاری. حضرت صلی‏الله‏علیه‏و‏آله فرمود: نام او چه بوده است؟ عرض کرد: «شبَّر». حضرت فرمود: زبان ما عربی است. جبرئیل عرض کرد: پس نام او را «حسن» بگذار، و پیامبر صلی‏الله‏علیه‏و‏آله نیز چنین کرد.2

کنیه ایشان ابو محمّد» است و برخی از القابشان عبارتند از: «سیّد، مجتبی، سبط، الامین، الحجّة، البِرّ، التّقی، الزّکی و الزّاهد».3

ایشان هفت سال و اندی از دوران کودکی خویش را در دامان شریف رسول خدا صلی‏الله‏علیه‏و‏آله سپری کردند و پس از آن 30 سال یاوری صدیق برای پدر گرامی خویش بودند و پس از شهادت امیر مؤمنان علیه‏السلام 10 سال عهده دار امامت شیعیان گردیدند.

سرانجام معاویة - لعنة‏اللّه علیه - با فریفتن «جعده»، همسر آن حضرت و اعطای صدهزار درهم و وعده ازدواج با فرزند خود یزید، امام علیه‏السلام را مسموم ساخت وایشان پس از 40 روز بیماری در آخر صفر سال 50 هجری مظلومانه به شهادت رسیدند.4

دوران امامت آن حضرت با دوران خلافت یکی از پلیدترین و در عین حال زیرک‏ترین خلفای بنی امیه مقارن بود. معاویة بن ابی سفیان که بازور و نیرنگ حاکمیت خود را تثبیت کرده بود، برای توسعه و بسط حکومت خود از هیچ اقدامی فروگذاری نمی‏کرد، و از آنجا که خاندان اهل بیت علیهم‏السلام و شیعیان آنان را مانع اصلی بر سر راه خود می‏دید، به روشهای گوناگون به خشونت و ظلم و جنایت نسبت به آنان اقدام می‏کرد. ابن ابی الحدید از علمای اهل سنت می‏نویسد: شیعیان در هرجا که بودند به قتل می‏رسیدند، بنی امیّه دستها و پاهای اشخاص را به احتمال اینکه از شیعیان هستند می‏بریدند و هرکس که معروف به دوستداری و دلبستگی به خاندان پیامبر صلی‏الله‏علیه‏و‏آله بود زندانی می‏شد و اموالش به غارت می‏رفت و خانه‏اش ویران می‏شد.5

ابن جریر طبری از مورّخین اهل سنّت از قول ابوسوار عدوی می‏گوید: سمرة‏بن جندب که جانشین زیاد بن پدیده‏های جهان محکوم به یک سلسله قوانین ثابت و سنتهای لایتغیّر الهی می‏باشند و خداوند متعال جهان را بر چهارچوب معینی قرار داده که گردش کارها هرگز بیرون از آن انجام نمی‏شود.

ابیه در بصره بود، در بامداد یک روز چهل و هفت نفر از بستگان مرا کشت که همگی حافظ قرآن بودند.

سفره دار مدینه

طلیعه سخن:
درنیمه رمضان سال دوم یا سوم1 هجری ستاره‏ای دیگر در آسمان امامت و ولایت بدرخشید و با نور خود جهان را منوّر ساخت. پس از تولّد، حضرت فاطمه علیها‏السلام او را برای نام گذاری خدمت امیر المؤمنین علیه‏السلام آورد، آن حضرت فرمود: من در نام گذاری او بر رسول خدا پیشی نمی‏گیرم. پس او را به نزد رسول اللّه صلی‏الله‏علیه‏و‏آله آوردند، ایشان فرمودند: من در نام گذاری او برخداوند عزّوجل پیشی نمی‏گیرم. در این هنگام خداوند به جبرئیل فرمود: محمّد صلی‏الله‏علیه‏و‏آله صاحب فرزندی شده، فرود آی و به او سلام برسان و تبریک بگو و بگو که علی علیه‏السلام نسبت به تو به منزله هارون نسبت به موسی علیه‏السلام است، پس نام فرزند هارون را بر او بگذار. جبرئیل فرود آمد و پس از ابلاغ سلام و تبریک، عرض کرد: خداوند به تو امر کرده که نام فرزند هارون را بر او بگذاری. حضرت صلی‏الله‏علیه‏و‏آله فرمود: نام او چه بوده است؟ عرض کرد: «شبَّر». حضرت فرمود: زبان ما عربی است. جبرئیل عرض کرد: پس نام او را «حسن» بگذار، و پیامبر صلی‏الله‏علیه‏و‏آله نیز چنین کرد.2

کنیه ایشان ابو محمّد» است و برخی از القابشان عبارتند از: «سیّد، مجتبی، سبط، الامین، الحجّة، البِرّ، التّقی، الزّکی و الزّاهد».3

ایشان هفت سال و اندی از دوران کودکی خویش را در دامان شریف رسول خدا صلی‏الله‏علیه‏و‏آله سپری کردند و پس از آن 30 سال یاوری صدیق برای پدر گرامی خویش بودند و پس از شهادت امیر مؤمنان علیه‏السلام 10 سال عهده دار امامت شیعیان گردیدند.

سرانجام معاویة - لعنة‏اللّه علیه - با فریفتن «جعده»، همسر آن حضرت و اعطای صدهزار درهم و وعده ازدواج با فرزند خود یزید، امام علیه‏السلام را مسموم ساخت وایشان پس از 40 روز بیماری در آخر صفر سال 50 هجری مظلومانه به شهادت رسیدند.4

دوران امامت آن حضرت با دوران خلافت یکی از پلیدترین و در عین حال زیرک‏ترین خلفای بنی امیه مقارن بود. معاویة بن ابی سفیان که بازور و نیرنگ حاکمیت خود را تثبیت کرده بود، برای توسعه و بسط حکومت خود از هیچ اقدامی فروگذاری نمی‏کرد، و از آنجا که خاندان اهل بیت علیهم‏السلام و شیعیان آنان را مانع اصلی بر سر راه خود می‏دید، به روشهای گوناگون به خشونت و ظلم و جنایت نسبت به آنان اقدام می‏کرد. ابن ابی الحدید از علمای اهل سنت می‏نویسد: شیعیان در هرجا که بودند به قتل می‏رسیدند، بنی امیّه دستها و پاهای اشخاص را به احتمال اینکه از شیعیان هستند می‏بریدند و هرکس که معروف به دوستداری و دلبستگی به خاندان پیامبر صلی‏الله‏علیه‏و‏آله بود زندانی می‏شد و اموالش به غارت می‏رفت و خانه‏اش ویران می‏شد.5

ابن جریر طبری از مورّخین اهل سنّت از قول ابوسوار عدوی می‏گوید: سمرة‏بن جندب که جانشین زیاد بن پدیده‏های جهان محکوم به یک سلسله قوانین ثابت و سنتهای لایتغیّر الهی می‏باشند و خداوند متعال جهان را بر چهارچوب معینی قرار داده که گردش کارها هرگز بیرون از آن انجام نمی‏شود.

ابیه در بصره بود، در بامداد یک روز چهل و هفت نفر از بستگان مرا کشت که همگی حافظ قرآن بودند.

آداب غذا خوردن از زبان امام حسن مجتبی علیه السلام

قال الامام الحسن مجتبی علیه السلام
فی المائدة اثنتی عشر خصلةً یحب علی کلَّ مسلمٍ أن یعرفها ، أرفع فیها فرض و أربع سنة و أربع تأدیبٌ.
الفرض : المعرفة ، الرضا، التسمیة ، الشکر.
السنة : الوضوءقبل الطعام، الجلوس علی الجانب الأیسر، الأکل بثلائة أصابیع ، و لعق الأصابع.
التأدب :الأکل ممّایلیک ،تصغیر اللّقمه ، تجوید المضع،قلّة النظر فی وجوه الناس .
امام حسن مجتبی علیه السلام فرمودند : سزاوار است مسلمان به هنگام غذا خوردن به دوازه چیز را رعایت نماید که چهارتای آن واجب ( اخلاقی ) و چهار أمر دیگر آن سنت ( دارای ثواب ) است و چهار تای باقی مانده آن از آداب و اخلاق محسوب می گردد.
اما چهار امر لازم :
 1- شناسایی غذا ؛2- خشنود بودن بدانچه روزی ات گردیده ؛ 3- نام خدا را بر زبان جاری کردن (بسم الله گفتن ) 4- شکر گزاری در برابر نعمتی که به تو داده شده .
اما چهار موضوعی که مراعات آن ثواب دارد و سنت است :
 1- وضو گرفتن پیش از شروع به غذا 2- نشستن بر جانب چپ بدن ؛3- چنانچه با دست غذا میخورد با سه انگشت لقمه را بر دارد و در میان دهان بگذارد ؛4- انگشتان خود را بلیسد.
و چهار امر باقی مانده که از اخلاق و اداب اسلامی محسوب می شود :
1- لقمه را از جلو خویش بگیرد ؛ 2- لقمه های غذا را کوچک بردارد ؛ 3- غذا را خوب بجود ؛4- به صورت دیگرانی که با او هم غذا هستند کم تر نگاه کند .
                                                                                                                                                مصابیح الانوار 2/271
و در جای دیگر امام حسن مجتبی علیه السلام  فرمودند :
غسل الیدین قبل الطعام ینفی الفقر و بعد ینفی الهمّ
«شستشوی دو دست قبل از غذا فقر و بیچارگی را از بین می برد و بعد از غذا هم غم و غصه را محو می کند »

حدیث فوق در فروع کافی جلد 6 صفحه 290 ازامام صادق علیه السلام نقل شده است

توجه به حقوق دیگران

قال الحسن مجتبی علیه السلام
«أعرف الناس بحقوق إخوانه و أشدّهم قضاء اًلها أعظمهم عندالله شأناً و من تواضع فی الدّنیا لإخوانه فهو عند الله من الصّدقین و من شیعة علی بن أبی طالب علیه السلام »

والاترین مقام در نزد خداوند از آن کسی است که آشنا به حقوق مردم باشد و سعی در اداء آن نماید . و کسی که در برابر برادران دینی خود تواضع کند خداوند او را از راست گویان و شیعیان علی بن ابی طالب علیه السلام محسوب خواهد کرد.

                                                                                                                   حیاة الامام الحسن بن علی (ع)

چرا وحشت از مرگ ؟

قال له رجلٌ «یابن رسول الله (ص) مالنا نکره الموت و لانحبّه ؟فقال (ع):إنّکم أخریتم آخرتکم و عمّرتم دنیاکم ،فأنتم تکرهون النّقلة  من العمران إلی الخراب .»

مردی از امام مجتبی علیه السلام پرسید: چرا سفر مرگ برای ما ناخوش آیند است و از او استقبال نمیکنیم ؟

حضرت فرمودند: شما خان? آخرت را خراب کرده اید و خان? دنیای خود آباد، طبیعی است که انتقال از جایگاه آباد به جایگاه خراب برای شما (هر کسی) ناخوشایند خواهد بود .

                                                                                                                                                 بحاالانوار 44/110

اهمیت غذای روحی
قال الحسن بن علی علیه السلام
عجبت لمن یتفکّر فی مأکوله کیف لا یتفکّر فی معقوله ، فیجنّب بطنه مایؤذیه ، ویودّع صدره مایردیه

امام حسن علیه السلام فرمودند : در شگفتم از کسی که دربار? خوراکی های خود اندیشه و تأمل می کند ولیکن دربار? نیازمندی های فکری و عقلی اش تأمل نمی کند ، پرهیز می کند از آنچه معده اش را اذیت می نماید ولکن سینه و قلب خود را از پست ترین چیزها پر میکند .
                                                                                                         بحارالانوار ج1/218

مکارم اخلاق چییست ؟

قال الحسن مجتبی علیه السلام
مکارم الاخلاق عشرة:صدق اللسان و صدق البأس و اعطاءالسائل و حسن الخلق و المکافاة بالصنائع وصلة الرحم و التذمم علی الجار و معرفة الحق للصاحب و قری الضعیف و رأسهن ّ الحیاء

مکارم اخلاق ده چیزاست ؛ راستگویی ؛صداقت در خضوع و فقر ظاهری؛ بخشش به سائل ؛ خوش خلقی ؛ پاداش در برابر کارها ؛ پیوند و رفت و آمد با خویشاوندان ؛ حمایت از همسایه ؛حق شناسی یاران و همراهان ؛ مهمان نوازی ؛ در رأس همه این ها شرو حیا ست .
                                                                                                                                تاریخ یعقوبی 2/215

Download	Play	حاج منصور	شب قدر علی
Download	Play	سیب سرخی	علی امیر المومنین
Download	Play	واعظی	فرق مولا شکسته
Download	Play	-	الهی العفو
Download	Play	-	گدای ره نشین

Download	Play	کریمی	از آسمان کوفه باران غم می باره
Download	Play	کریمی	از داغ علی
Download	Play	کریمی	تویی که هستی شاه و امیرم
Download	Play	کریمی	بر روی بستر افتاده حیدر
Download	Play	کریمی	ذکر یا علی
Download	Play	کریمی	خداحافظ
Download	Play	کریمی