*صلي الله عليك يا رقيه(س)*

دل به غم دادم و بي دل شده ام

به رقيه متوسل شده ام

او كه خود سيده السادات است

درگه قبله گه حاجات است

او مفاتيح الجنان همه است

نازنين پسر فاطمه است

روي او قبله حور و ملك است

سفره ال عبا را نمك است

مهر پنهان به پس روبندش

ماه لب تشنه يك لبخندش

لطف و زيبايي و احساس است او

زينب و اكبر و عباس است او

هركسي از دل وجان نوكر اوست

در جزا دست علي بر سر اوست