تنهاترین سردار

 خدا با دیدن این صحنه چه کرد؟

السلام علیک یا ام‌المصائب یا زینب!

سلام بر تو! سلام بر زنی که دشمن خون سرش را بر ستون‌های کجاوه دید ولی تضرعش را ندید!

مگر نه ابراهیم خلیل پیش از تو گریست؟ مگر نه داغ تو جگر نوح را سوزاند؟

مگر نه اسارتت آتش به جان موسی زد؟

«و بکی لمصائبها ابراهیم الخلیل و نوح و موسی الکلیم.»

و مگر نه خداوندی که به شهادت حسین عاشقانه می‌نگریست اسارت تو کوه‌های خشمش را لرزاند و اقیانوس آرام صبرش را متلاطم کرد؟ و غضب بسببها الرّب الجلیل.

زینب علیها السلام در سجاده‌ی بندگی

رمز موفقیت هر انسان وارسته عبادت و بندگی حضرت حق است، چراکه فلسفه آفرینش انسان جز این نیست. البته عبادت معنایی عام دارد و فقط به نماز و روزه محدود نمی‌گردد. راغب اصفهانی در مفردات خود می‌گوید: "عبودیت و بندگی به معنای اظهار ذلت و خضوع است." یعنی عبادت معنای کامل تری دارد که آن نهایت خضوع و اظهار بندگی می‌باشد.

فاطمه دختر امام حسین (علیه السلام) درباره شب عاشورای حضرت زینب (علیها السلام) می‌گوید:

"عمه‌ام زینب در شب عاشورا در جایگاه عبادت خود ایستاده بود و به درگاه خدای تعالی استغاثه می‌کرد و در آن شب چشم هیچیک از ما به خواب نرفت و صدای ناله ما قطع نشد."

عبادت به معنای عام نیز درتمامی رفتار و کردار حضرت زینب (علیها السلام) دیده شد. بر مشکلات و مصیبتهایی که بر او وارد شد صبرکرد تا آنجا که صبر هم از صبرش به ستوه آمد و همه اینها برای او عبادت محسوب می‌شد.

چه عبادتی بالاتر از اهدای دو فرزند دلبند در راه اعتلای قرآن و عترت و در سوگ شش برادر همانند امام حسین و حضرت عباس (علیهما السلام) نشستن؟

چه عبادتی برتر از سرکردن چادر اسیری که ده‌ها امتحان الهی در آن واقع شد و او همه را به خوبی سپری کرد؟

و بالاخره چه عبادتی بهتر از دنبال کردن قیام برادر و خواندن خطبه‌های آتشین در مسیر کوفه و شام وبیدار کردن مردم نادانی که فریب تبلیغات مسموم دستگاه یزید را خورده بودند و حسین بن علی (علیه السلام) را به عنوان یک فرد خارجی و بیگانه از اسلام به شهادت رساندند!

خطبه‌های او موجی در کوفه و دمشق بوجود آورد که حتی پایه‌های حکومت یزید را متزلل ساخت تا آنجا که معاویه دوم پسر یزید حاضر نشد به جای پدر بنشیند و پس از اندکی با رسوا کردن دودمان ستم پیشه بنی امیه ازحکومت کناره گرفت.

او در خطبه خویش یزید را به بیم می‌داد و می‌فرمود:

"در همه حال آزاد هستی به هر گونه‌ای که می‌خواهی عمل کن و هرچه مکر داری به کار بر و همه طاقت خود را در راه شیطان استفاده کن ولی به خدا سوگند تو هرگز نخواهی توانست اسم و رسم ما را محو و نابود کنی."

آری، بالاترین عبادت زینب (علیها السلام) وعظ و اندرز او بود که با آن رسالت پیامبران الهی و ائمه طاهرین (علیهم السلام) را دنبال نمود.

--------------------------------------------------------------------------------

برگرفته از:
حضرت زینب (علیها السلام) (سیرة عملی اهل بیت ـ علیهما السلام)"، سید کاظم ارفع

دانلود  اسکیرین سرور ویژ ه وفات حضرت زینب سلام الله
دانلود در ادامه مطلب
یا حق امام حسن مجتبی علیه السلام پشت وپناه تون

او امتحان شد

من لا صبر له لا ایمان له

هنگامیکه حضرت ابراهیم (علیه السلام) خواست تا حضرت اسماعیل (علیه السلام) را برای قربانی کردن با خود ببرد، به هاجر، مادر او، فرمود: فرزندمان را آراسته کن تا او را به مهمانی دوست ببرم.

اما حضرت ابراهیم (علیه السلام) به امر الهی دست از ذبح فرزند خود کشید و او را به خانه برگرداند. در این هنگام هاجر با دیدن گلوی فرزند خود که از اثر کارد، قرمز شده بود نتوانست تحمل کند؛ از حال رفت و بر زمین افتاد...

صبر، یکی از مهمترین صفات پسندیده است؛ تا آنجا که برخی از بزرگان در مورد آن گفته‌اند که هر کس به هر درجه و مقامی رسید، به واسطه صبر بود و هر کسی دست از دامان صبر برداشت، از کمالات محروم ماند. اهمیت صبر تا بدان جاست که در روایات آمده است:

"صبر، نصف ایمان است"

و در روایت دیگری آمده است:

"رابطه صبر نسبت به ایمان مانند رابطه سر است به بدن"

و در احادیث قدسی آمده است:

"ای عیسی متخلق به اخلاق من شو و از اخلاق من صبر است"

همانگونه که از این روایات و سایر آیات و روایات برمی‌آید، صابران اجر و ثواب بسیاری دارند و این امتیازات برای همه صابران قرار داده شده است؛ ولی ممکن است بعضی از صابران به خاطر مقدار و کیفیت صبر، اجر و ثواب بیشتری بدست بیاورند. اما در میان صابران، حضرت زینب (سلام الله علیها) جایگاه ویژه ای دارند...

روز، روز عاشوراست و میدان جنگ، صحنه‌ی کربلاست. زمانِ زیادی دشمن و کمیِ یاران. دشمن لحظه به لحظه بر فشار خود می‌افزاید و یاران نفر به نفر به شهادت می‌رسند. حضرت زینب (سلام الله علیها) دست فرزند خود را در دست می‌گیرد. فرزندی که همانند اسماعیل در زمان خود می‌باشد. زینب به حضور برادر می‌آید و از برادر می‌خواهد تا فرزندش را روانه میدان جنگ نماید و سراپای وجودش می‌گوید که اگر جهاد بر زنان قرار داده شده بود، هر آینه هزاران هزار جان نثار جانان می‌نمودم.

انسان در تعجب می‌ماند! این چه گونه صبر و استقامتی است که مادری به دست خود فرزندش را تقدیم می‌کند و او را به قربانگاه می‌فرستد؛ به چشم خود بدن پاره پاره او را می‌بیند؛ ولی زمام صبر و استقامت خود را از دست نمی‌دهد، شکایت و بی‌تابی نمی‌کند و جمله‌ای بر خلاف رضای خداوند بر زبان جاری نمی‌نماید. او مادر است ولی فرزند خود را در راه خدا داده و برای اینکه برادر از او خجالت نکشد، حتی شهادت فرزندش را نیز به روی خود نمی‌آورد.

و این تنها صحنه‌ای از صبر بزرگ و زیبای اوست. و باز هم او امتحان شد و صبر کرد! امتحان شد به گرسنگی و تشنگی، به سختی و مشقت، به اموال و از همه مهمتر به برادری چون سید الشهداء (علیه السلام)، و صبر کرد. او امتحان شد و برای رضای خداوند صبر کرد و مبارزه را وسیله رسیدن به هدف قرار داد تا آنجا که فرمود:

آنقدر صبر خواهم کرد تا صبر، از صبر من عاجز شود.

ولی ما چه می‌کنیم؟ به هر حال در زندگی هر کس مشکلات کوچک و بزرگ وجود دارد، ولی ما چگونه با این مشکلات و سختی‌ها کنار می‌آییم؟

"وَ اصبرْ فَإِنَّ اللَّهَ لا یضِیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِینَ(هود/115)

"و شکیبا باش که خدا پاداش نیکوکاران را ضایع نمی‌گرداند."

--------------------------------------------------------------------------------

برگرفته از :
خصایص زینبیه، تالیف مرحوم آیت الله سید نور الدین جزائری به همراه توضیحاتی بیشتر