تنهاترین سردار

هوالمحبوب

غربت غریب اهل بیت

 
ز آن طشت پر زلخت جگر در مقابلش
 
پیدا بود که زهر چه کرده است با دلش
 
 
مظلوم چون علی و به مظلومیش گواه
 
آن پاره های دل، که بود در مقابلش
 
 
او حاصل نبوّت و بیداد دشمنان
 
از آب شعله خیز، شرر زد به حاصلش
 
 
عمر حسن ز عمر علی سخت تر گذشت
 
تا آن که مرگ آمد و حلّ کرد مشکلش
 
 
از ورطه ای که بود کران تا کران ملال
 
موجی زد و رساند، شهادت به ساحلش
 
 
هر مرد راست محرم دل همسرش، ولی
 
غربت ببین که همسر او گشته قاتلش
 
 
از زهر، پاره پاره و از صبر، ریز ریز
 
قرآن برگ برگ شهادت بود دلش
 
 
چشمش به لطف اوست "مؤید" که دم زند
 
گاه از مصائب وی و گاه از فضائلش
 
 
"سید رضا موید"
 
حسنی باشید

یا حق امام حسن مجتبی علیه السلام پشت وپناه تون